This post is also available in: Engels

Dit is Château Bleu of ook wel Chateau des Livres, een prachtig verlaten kasteel ergens in Frankrijk. Op een mooie dag hadden we besloten om onze Franse vrienden Timothé en Fabien te treffen bij dit kasteel. We hadden Timothé eerder getroffen bij een andere urbex locatie en hadden besloten eens samen op pad te gaan. Hij nam zijn vriend Fabien mee.

We vertrokken vroeg in de ochtend. Na een lange reis van enkele uren kwamen we aan in het dorp waar het kasteel zich bevindt. Het kasteel ligt aan een doorgaande weg en parkeren was lastig.

We besloten onze auto een eindje bij het kasteel vandaan parkeren. Na een kwartier lopen stonden we eindelijk voor het poort van het kasteel. Daar stonden onze Franse vrienden ons al op te wachten.

We waren blij elkaar te zien na zo’n lange reis. Nadat we een kort praatje hadden gemaakt, besloten we het kasteel binnen te gaan. Ze waren al eerder daar geweest dus wisten de weg.

Het kasteel staat bekend om de blauwe muren van de beneden verdieping. Eenmaal binnen herkende ik het van de foto’s die ik eerder online had gezien.

Het kasteel is nog bijna volledig ingericht. Het leek er op dat de bewoners nog maar net waren vertrokken. toch vernam ik dat het kasteel bijna 20 jaar verlaten is.

Het kasteel is na het vertrek van de bewoners nog lang in goede staat gebleven. Er waren nergens sporen van water te zien. Meestal begint de aftakeling van een kasteel met het lekken van het dak.

Als de winter is geweest en de vorst heeft toegeslagen, veranderen deze lekkages vaak in grote barsten vanwege het uitzettende ijs. Gelukkig was hiervan nog geen sprake.

Na een uur fotograferen besloten we de andere ruimtes te verkennen. De keuken met een grote tafel stond nog vol met ouderwets keukengerei.

Een mooie koperen gieter stond voor het raam.

Na de keuken vertrokken we naar de eerste etage. Deze leek enorm in vergelijking met de beneden verdieping. Een oude Philips radio met platenspeler stond in de hoek. Waarschijnlijk deed hij het nog. Dat hebben we niet uitgetest. Er stond nog wel electriciteit op de stopcontacten. Dit komt wel vaker voor. Waarom dit zo is weet ik niet, er woont immers niemand meer die ervan gebruik maakt.

De vele slaapkamers waren nog volledig ingericht. Het leek net alsof er die nacht nog iemand had geslapen.

In principe zou je van zo’n kasteel een hotel kunnen maken. De prachtige omgeving waarin het staat zou waarschojnlijk veel toeristen trekken.

In iedere kamer stonden kasten vol boeken. De voormalige bewoners waren vast fervente lezers.

Het kasteel wordt daarom ook wel Chateau des Livres genoemd wat ook wel Kasteel der Boeken betekent.

Tussen de vele boeken stonden ook foto albums. We bladerden door sommige albums. Deze zaten vol met vakantiefoto’s, waarschijnlijk uit de jaren 60. De bewoners waren met al hun rijkdom al vroeg in staat om de hele wereld over te reizen, iets wat in die tijd nog niet gebruikelijk was voor iemand met een gemiddeld inkomen.

Bijna alle kamers waren voorzien van prachtige dressoirs met daarop ansichtkaarten en foto’s van vrienden en familie.

Er waren ook een aantal kleine kamertjes ingericht die waarschijnlijk werden gebruikt om zich terug te trekken om te bidden of om tot rust te komen.

Het kasteel bestond uit veel kleine ramen die een met mooi uitzicht boden op de binnenplaats.

Toen we eenmaal de eerste etage hadden gezien liepen we naar de zolder. Deze bestond uit een lange gang met aan het einde een kamer met schilderijen. Hierop waren waarschijnlijk familieleden op afgebeeld. Er stonden ook wat kisten. We hebben niet gekeken of er nog iets in zat.

We vervolgden onze reis naar de benedenverdieping. Hier vonden we nog het souterrain met wederom een aantal kasten met boeken.

We waren bijna klaar met het fotograferen van deze locatie. Tijdens ons bezoek zijn er nog een aantal andere urbexers of explorers langs geweest. Deze bleven gelukkig maar even. De locatie wordt wel steeds meer bekend onder urban explorers.

Na een uur of 3 hadden we het hele kasteel gefotografeerd en vertrokken we naar de volgende locatie. Het is een nog vrij onbekende locatie en gelukkig is er nog niks vernield.